Longkanker

Longkanker word gekenmerk deur ongebreidelde selgroei in die weefsels van die longe. Hierdie selgroei word gewoonlik beskryf as ’n kwaadaardige tumor, tumor of karsinoom. Sonder behandeling kan dit versprei, ’n proses wat metastase genoem word – die kankerselle versprei buite die longe na nabygeleë weefsels of ander liggaamsdele. Die meeste vorme van kanker wat in die longe begin, sogenaamde primêre longkanker, is karsinome wat ontstaan in epiteelselle.

Die mees algemene simptome is hoes, gewigsverlies en kortasem.

Longkanker word gewoonlik veroorsaak deur rook. Die langdurig blootgestelling van die longe aan tabakrook veroorsaak 80-90% van alle longkanker. Nie-rokers maak 10-15% uit van longkankerpasiënte. Die diagnose word bevestig met ’n biopsie wat gewoonlik met behulp van ’n brongoskopie of onder CT-leiding uitgevoer word. Die behandeling hang af van die tipe kanker, die stadium (mate van verspreiding) en die algemene gesondheid van die pasiënt. Tipiese behandelings sluit in chirurgie, chemoterapie en radioterapie.

85% van van mense wat gediagnoseer word met longkanker sterf binne vyf jaar. Wêreldwyd is longkanker die mees algemene oorsaak van dood deur kanker by mans sowel as vroue en is die siekte sedert 2008 verantwoordelik vir 1,38 miljoen sterftes per jaar.