Soek op hierdie werf

Gebruik die alfabetiese gids om te soek vir mediese inligting of tradisionele boererate.

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W Z Medisinale gebruike van kruie Kruiegids



9.9.13

Baie belangrike verskille tussen mans en vrouens

Onlangse navorsing het bevind dat daar belangrike verskille is tussen mans en vrouens met betrekking tot kardiovaskulêre probleme, kanker, lewersiektes, osteoporose en op die gebied van farmakologie.

Die waarde van hierdie navorsing lê daarin dat ons maar nog min weet oor die verskillende maniere wat mans en vrouens hierdie siektes ervaar. Die rede is dat die afgelope 40 jaar se navorsing aanvanklik net op mans gefokus het.

Die simptome van kardiovaskulêre probleme lyk aansienlik anders by vrouens. Drukking op die bors en pyn in die borskas wat na die linkerarm versprei is algemene simptome by mans vir 'n hartaanval. Die standaard simptome by vrouens is egter naarheid en maagpyn wat baie laag voorkom. Boonop is sulke aanvalle gewoonlik meer ernstig by 'n vrou.

Kolonkanker is die tweede algemeenste kanker by mans en vrouens. Dit kom egter later in die leeftyd van 'n vrou voor. Die kankergewasse kom ook normaalweg op 'n ander plek voor as die van mans en dit reageer beter op spesifieke chemoterapie. Die geslagte reageer oor die algemeen anders op chemoterapie vir kolonkanker, longkanker en velkanker.

Primêre biliêre sirrose is 'n lewersiekte wat veral voorkom by vrouens. Daar is bevind dat vir hierdie tipe sirrose, asook kroniese hepatitis C, die vrou se genetiese samestelling en haar veranderende hormoonvlakke, haar veral vatbaar maak. Dit geld ook vir osteoporose, maar veroorsaak dat ons osteoporose as 'n vroue-siekte sien. Osteoporose kom ook by mans voor. Dit word gereeld misgekyk met die gevolg dat die sterftesyfer vir mans met osteoporose hoër is as vir vroeuens.

Wat die farmakologie betref is die uitwerking van aspiriene en ander substansies getoets op mans en vrouens. Daar is bevind dat die newe-effekte bepaal word deur faktore soos liggaamsgrootte, die tyd wat dit die liggaam neem om dit te absorbeer of uit te skei en hormonale vlakke. Dit is dus nodig dat 'n voorskrif die pasiënt se geslag in ag neem.

Die navorsing is gepubliseer in die joernaal Clinical Chemistry and Laboratory Medicine en is gedoen onder aanvoering van Giovannella Baggio.

No comments :

Post a Comment