Gonorree

Gonorree word versprei deur middel van seksuele kontak met 'n besmette persoon. Dit sluit orale, anale en vaginale seks in. Dit kan ook oorgedra word van ’n ma na ’n kind tydens geboorte. Diagnose word gemaak deur die toets van urien, die uretra in mans en die serviks in vroue.

Gonorree kan voorkom word met die gebruik van kondome. Behandeling vind gewoonlik plaas met ceftriaxone deur inspuiting en azithromycin wat mondeliks geneem word. Weerstand het ontwikkel teen voorheen gebruikte antibiotika en hoër dosisse van ceftriaxone is soms nodig. Hertoetsing word aanbeveel drie maande na afloop van die behandeling.

Gonorree affekteer ongeveer 0.8% van vroue en 0.6% van mans. Die helfte van vroue wat met gonorree besmet is, toon nie simptome nie, terwyl ander vaginale afskeiding het, lae abdominale pyn of pyn tydens seksuele omgang ervaar wat verband hou met inflammasie van die uteriene serviks. Meeste besmette mans met simptome van inflammasie van die penis uretra wat gepaard gaan met ’n brandende sensasie tydens urinering en afskeiding uit die penis. In die mans is hierdie afskeiding, met of sonder die branderigheid, in die helfte van alle gevalle die mees algemene simptoom van die infeksie. Mans en vroue kan gonorree van die keel opdoen deur die beoefening van orale seks op 'n besmette maat; gewoonlik ’n manlike maat. Hierdie tipe infeksie veroorsaak in 90% van die gevalle nie simptome nie, en veroorsaak ’n seer keel in die oorblywende 10%. In gevorderde gevalle veroorsaak gonorree ’n algemene gevoel van moegheid - soortgelyk aan ander infeksies.

Onbehandelde gonorree kan soms versprei om die gewrigte of hartkleppe te affekteer.