MIV is ’n lid van ’n groep virusse wat bekend staan as retrovirusse, so genoem omdat die virusse van ’n spesifieke ensiem, tru-transkriptase, gebruik maak om te vermenigvuldig in menslike selle. ’n Retrovirus besit nie DNS nie maar stoor die genetiese materiaal in die vorm van RNS. Wanneer ’n retrovirus ’n gasheersel indring, word die tru-transkriptase ensiem gebruik om die DNS van die gasheersel te “kaap” en so kopieë van die oorspronklike virus te maak.
MIV veroorsaak vigs deur spesiale witbloedselle, die CD4+ T-selle, aan te val en te vernietig. Die CD4-selle is limfosiete, ’n groep witbloedselle wat normaalweg die menslike immuunstelsel koördineer in geval van infeksie of ontsteking. Die virus vermenigvuldig binne-in die CD4-selle en soos nuwe virusse vrygestel word, word die selle vernietig.
Omdat die virus die immuunstelsel self aanval, kan die liggaam nie sy gewone meganisme gebruik om homself te beskerm nie. Die drastiese vermindering in die normale aantal CD4-selle lei daartoe dat ander virusse, bakterieë, parasiete en swamme, wat gewoonweg sonder probleme deur die menslike immuunstelsel beveg sou word, in staat is om ernstige siektetoestande te veroorsaak. Die siektebeeld van vigs ontstaan dus wanneer die CD4-telling na 'n kritieke vlak daal.
In ’n besmette individu is die virus teenwoordig in bloed, semen, vaginale vog en borsmelk. Teoreties gesproke kan die virus ook teenwoordig wees in speeksel, urine en ontlasting.
Verspreiding: Onbeskermde seksuele kontak (vaginaal, mondelings of anaal). Die gebruik van kondome laat die risiko aansienlik daal mits die kondoom korrek gebruik word.
Hergebruik van onsteriele naalde onder dwelmverslaafdes.
Verspreiding van moeder na fetus (waar die moeder MIV-positief is).
Naaldprikongelukke onder mediese personeel.
